Lief dagboek – de Paus

Woensdag 6 februari

Faber quisque fortunae suae, en mijn geluk begint af te nemen. Tobberig, al een aantal maanden. Ik ben moe. Na de schandalen in de wielersport heb ik onlangs besloten het zonder doping te doen. Voor de buitenwereld lijkt het me goed af te gaan, maar fronti nulla fides. Op mijn leeftijd is het eigenlijk niet te doen om geheel clean mijn functie uit te voeren. Daarbij begin ik steeds duidelijker in te zien dat het celibaat de essentie van het menselijk leven vernietigt. Het pontificaat is een aanval op het traditionele gezin; het is tegennatuurlijk. Broer Georg zegt dat mijn twijfel wel eens een seven years-itch kan zijn, ik ben daarvan niet overtuigd. In dubio abstine.

Heb me enkele weken geleden in het geheim ingeschreven op de wachtlijst van een sfeervol verzorgingshuis.

Vrijdag 8 februari

Nunc est bibendum! Vandaag een werkelijk fenomenaal bericht gekregen: er is een plekje vrij gekomen in het verzorgingshuis! Een comfortabele kamer met uitzicht op de binnentuin. Naast Georg zelfs! Ik kan er 29 februari terecht. Wat heerlijk, hoef ik die verschrikkelijke paastoespraak niet te houden, hoef ik niet van hot naar her, hoef ik me niet in die kriebelige rotjurk te hijsen. De volledige dag besteed aan het maken van lijstjes van activiteiten die ik wil ondernemen na mijn pensionering. Met stip op één staat het behalen van mijn motorrijbewijs. Daarnaast ben ik voornemens veel te gaan Ruzzlen op de Ipad. En het schijnt dat er in het verzorgingshuis bingo-middagen worden georganiseerd die reuzegezellig zijn.

Zaterdag 9 februari

Verklaring zitten schrijven om mijn aftreden bekend te maken. Verder een begin gemaakt met het inpakken van mijn spullen. Na 28 februari kan ik weer donkergroene ribbroeken dragen zo vaak ik wil! En gewoon een lekker warm vest! Mag ik mijn Mephisto’s eindelijk weer aan! Kruiswooordpuzzeltjes maken!

Vanavond fijn op de bank gezeten met chipjes en de Southpark-box. Het is ten slotte weekend. Homo sum, humani nihil a me alienum puto.

Maandag 11 februari

De kogel is door de kerk: Persconferentie gehouden, heb mijn aftreden officieel bekend gemaakt en gezegd dat ik het klooster in ga (haha). Ultra posse nemo obligatur, sapere aude. Meteen na de persconferentie Pausmobiel op Marktplaats gezet en om mijn aftreden te vieren een heel zakje paaseitjes achter elkaar leeggegeten (mokka-vulling).

Frater, ave atque vale.

Ita, nunc primum Bavarium.