Lief dagboek – Johannes/Johanna de Bultrug
Dinsdag 11 december
Hedenmiddag genoeglijk onderhoud gehad met Kameraad Potvis. Onbedaarlijk gelachen om zijn Seabird-imitatie. Kort over donderdag gesproken; na mijn verjaardag jarenlang te hebben genegeerd wil ik mijn jubileum ditmaal niet onopgemerkt laten passeren. Ben voornemens een bescheiden partijtje te organiseren. Kameraad Potvis deelde mede een zeer sfeervolle zandplaat te kennen, in de nabije omgeving van Texel. Voorts getelefoneerd met Toon Tellegen, die aangaf langs te willen komen op mijn partijtje, ter inspiratie. “Dan neem ik Mier en Krekel mee”, zei hij, “want die zijn zo dol op verjaardagen”. Heb ze eerder ontmoet: Theeleutend filosoferend ongedierte. Hem medegedeeld dat ik het aardig vind als hij komt, maar alleen, of op z’n hoogst met Kameraad Eekhoorn.
Woensdag 12 december
Kameraad Potvis zei geen woord te veel: Wat een pittoreske zandplaat! Hoop dat hij de weg kan vinden, kan bij tijd en wijle zo kippig zijn. Spreek je met hem af bij Schiermonnikoog, zwemt hij naar Vlieland. Benieuwd of hij een presentje voor me heeft. Ik hoop op iets met Sponge Bob erop.
Vrijdag 14 december
Geen spoor van Kameraad Potvis. Lichtelijk teleurgesteld, maar hij zal wel bij een Fries waddeneiland rondhangen. Ondertussen drukte van jewelste hier. Onvergetelijke verjaardag gehad, met hordes mensen op vrolijke rubberlaarsjes. Was gisteren wat futloos, moeite wakker te worden, ‘s middags was het nog niet veel beter. Ik ben en blijf een avondbultrug. Wel een mooi cadeau mogen ontvangen, een heus mensencadeau: Een naam! Johannes, aangenaam! Had liever Anton of Herbert geheten, maar soit, gegeven paard, bek, etcetera, dus: Johannes. Kameraad Potvis zal opkijken! Zojuist hoop gehannes met een heer die iets in mij prikte. Het zal wel iets zijn dat mensen doen als het feest is, ben niet zo op de hoogte van die gebruiken.
Zaterdag 15 december
In tijden niet zo goed geslapen! Vanmiddag bij ontwaken vele bezorgde blikken. Heb het vermoeden dat ze nóg een cadeau voor me hebben. Men rept constant over ‘euthanaseren’. Weet niet wat het is, wellicht speciaal mensendansje dat men voor mij heeft ingestudeerd. Vermoed dat Kameraad Potvis hierachter zit; zijn naam hoor ik deze morgen regelmatig vallen. En… Hoorde dat zelfs mejuffrouw Thieme naar me onderweg is! Voel me ontzettend jarig, al enkele dagen! Afgelopen weken was ik soms wat somber, o.a. met kerstdagen voor de deur en wetenschap dat ik, als solitair levend wezen, die dagen zonder familie zou doorbrengen. Sinds vandaag voel ik de levenslust weer in mij stromen. Voel me nog wat verzwakt, maar morgen, wanneer water hoog staat, zwem ik de horizon tegemoet om Kameraad Potvis te zoeken. Ahoy!